Als we ten onder gaan, dan maar samen, zo lijkt het!

We doen vreemde dingen. Wat we vandaag bouwen, is morgen alweer verouderd en toch bouwen we steeds ongelooflijk star. De wereld is enorm in bewegingen toch vallen we terug op onze routines die nooit zo verlammend werken als juist nu. Daar waar de wereld snel moet veranderen, zijn we totaal niet in staat dit tempo te volgen.

Al in 2020 moeten we energieneutraal zijn en wil Nederland circa 20% van de energie duurzaam opwekken. Koplopers spreken nu al van ‘energieleverend bouwen’, maar het peloton peddelt in gezapig tempo door. Lekker veilig in de groep, in wielertermen heet dat ‘het peleton’. Je bungelt achteraan, maar je bent met velen en dat geeft een veilig gevoel. De wedstrijdleiding zwicht vaak en stelt de norm bij. De volgende dag mag je dan gewoon weer starten. Als we ten onder gaan, dan maar samen, zo lijkt het.

Ik weet zeker dat we ergens in 2019, veel te laat dus, een beetje in beweging zullen komen. Dan zijn er twee opties, of de minister zwicht en stelt de ambities bij, of hij/zij doet dat niet en dan breekt paniek uit bij alles en iedereen die tien jaar heeft zitten slapen. Ik hoop oprecht dat het laatste gebeurt. Niet omdat ik per se op de grote verwarring uit ben, maar eigenlijk omdat ik vurig hoop dat overheidsbeleid toch voor één keer ook betrouwbaar blijkt te kunnen zijn. Een standvastig beleid zal iedereen in beweging brengen en dan gebeurt er eindelijk eens wat aan het innovatiefront.

Over schadelijk voor de maatschappij gesproken… Is dit doemdenken? Zijn we de oliecrisis van 1973 inclusief autoloze zondagen en ‘benzine op de bon’ dan alweer vergeten?

Allemaal weten we ‘deep down’ dat het gaat gebeuren en toen doen we er bitter weinig aan. Gaat u veilig in ‘het peleton’ zitten? Ik ben bang dat het deze keer schijnveiligheid zal zijn. Ik wens de milieuminister van 2019 in ieder geval veel kracht toe.

Bron: Dak+Bouw NDA

Delen:
  • Facebook
  • Google Bookmarks
  • email
  • Twitter

Reageer